In beeld en woord - occulte zegening *TRIGGER*

We lagen daar
op steen en tafel
tussen kaars en licht.
Je sneed de liefde weg,
het deed maar even pijn, 
het geamputeerd zijn.

We dronken de beker,
een toast op
'Hij'
met jij en mij
we slikten onze tranen weg.
Het smaakte 
maar heel even
naar ziltig bloed
een tikkeltje te dood.

We hingen daar 
langs koud en warm
tussen been en arm
Je zegende onze buik
in en uit
zo lang
en al dat rood.

We stierven daar
in graf en kist
tussen beeld en aanblik
het verging ons te gaan
we stapten de wolken op
en lieten geen schaduw na.