van 
Ik ga sporten!
In mijn vorige blog over structuur, heb ik het gehad over etiketten plakken. Voorgestelde diagnose, symptoombestrijding. En dat ik donderdag de bevestiging heb gekregen, van wat ik wist. Ik ben niet depressief, of autistisch of wat voor etiket ik nog meer had kunnen krijgen. Ik heb PTSS als gevolg van het seksueel misbruik in mijn jeugd.
Dit uit zich bij mij vooral in lichamelijk klachten. Waardoor deze in mijn lichaam opgehoopte stress, ook via mijn lichaam weer afgevoerd moeten worden. Daarom ga ik twee keer 4 dagen buiten in de bossen onder begeleiding sporten. Om deze lichamelijke klachten van PTSS, er uit te gooien. Letterlijk, lijfelijk hiermee aan de slag.
Laat mij maar sporten. Ik heb er zin in! Ja, het zal intensief zijn. Erg intensief en tegelijk zeer goed. Aanpakken ga ik deze PTSS klachten. Ook dat is een sport, topsport. En het zal die twee weken (vanaf de 12e) lichamelijk en psychisch, mentaal pittig zijn, het grootste deel van de dag in een groep, mensen om mij heen. Terwijl ik het alleen zijn, ook nodig heb om bij te tanken en het sociale contact weer aan te kunnen.
Het behandelplan voor deze 8 dagen ligt al klaar. Dit hebben we tijdens het tweede intake gesprek gemaakt. Ik ga deze confrontatie met mijn triggers aan. Ik hoef er dan niet meer tegen te vechten, wat bergen energie kost. Ze mogen er daar zijn. We hebben ze in kaart gebracht. En met dit sport- en trainingstraject, bij Psytrec, ga ik de overwinning halen.
Welke? In ieder geval de overwinning op mezelf!
Ik ben trots op mezelf, dat ik dit ga doen.
Nog ruim een week, dan ben ik twee weken online. Bezig met mijn binnenste buitenste binnenste. Om daarna weer bezig te kunnen zijn met de wereld buiten mijzelf.
Daarom zeg ik:
Ik ga sporten!
Hartelijke groet,
Gonnie
