van Gisteren was er bij Brandpunt een item over Bach en de Mattheus Passion. Dat muziek een helende
werking kan hebben is natuurlijk wel bekend, hoewel nooit wetenschappelijk aangetoond. Nog nooit eerder heb ik naar de Mattheus Passion geluisterd, maar een experimentje kan nooit kwaad. Het is een lange zit, ongeveer 3 uur.
De eerste tijd had ik moeite met niet in slaap te vallen, ik moest mezelf iedere keer van het randje van de slaap terugtrekken. Gelukkig zitten er wat stukken muziek in die ik wel herken; ik heb in een hervormd tehuis gezeten en we moesten dus iedere zondag naar de kerk. Ik betrapte mezelf erop dat ik na zo’n stuk de dominee al heel plechtig hoorde zeggen: “Laat ons bidden”.
Langzaam maar zeker ging mijn lichaam meedoen met de muziek, de tekst kon ik niet verstaan, af en toe kleine stukjes of wat losse woorden, net genoeg om te weten waar het verhaal was.
Tot mijn stomme verbazing bedacht ik me opeens dat dit geweldige muziek is om op te masseren. Ik heb al jarenlang niet meer gemasseerd en zelfs mijn massageruimte opgedoekt, en was ook niet van plan om ooit nog te masseren maar toch riep de muziek dit bij me op.
Het laatste stuk was me net iets te lang maar heb het wel geluisterd.
Over het geheel genomen heeft dit stuk toch wel op een bepaalde manier troost gegeven, ook wel iets van nieuwe energie en iets om over na te denken. Toch wel een bijzonder mooi en meditatief stuk muziek.
Trijntje
In plaats daarvan heb ik wel verschillende instrumenten uitgeprobeerd, vooral fluit dat heeft als voordeel dat zingen niet gaat.