Dissociatieve stoornis

Een Dis wil zeggen dat ik nooit alleen ben.Ik ben in mijn uppie meerdere persoonsdelen. Vroeger heette dat MPS Meervoudige persoonlijkheidsstoornis.
Ik heb mezelf leren splitsen, mijn lichaam leren verlaten als het me te pijnlijk werd. Soms is dat makkelijk, soms heel vervelend, soms verwarrend. Meestal heb ik het tegenwoordig behoorlijk goed in de hand maar soms overvalt het me toch nog. Dan kan het gebeuren dat ik op mijn fiets ergens heen wil, halverwege "wakker" wordt en denk wat doe ik hier in godsnaam, die kant moet ik niet op, het kan me gebeuren dat ik mijn fiets omdraai om de juiste kant op te gaan en dan even later weer op hetzelfde punt  "wakker te worden. Of ergens zijn en dan de omgeving niet herkennen, niet te weten waar ik ben en wat ik daar doe. Meestal kom ik later tot de ontdekking dat ik wel degelijk op bekend terrein ben. Soms vond ik kleren in mijn kast waar ik vraagtekens bij had. Het zijn allemaal stukjes van mij, waarvan sommige zo diep weggestopt zitten/zaten dat ze niet tevoorschijn wilden komen. Soms zijn ze zo bang voor weer een nieuw pak slaag of een nieuwe "zolderkamer". Het zijn stukjes die opnieuw moeten integreren, volwassen moeten worden, deel moeten uitmaken van het geheel: Trijntje.
Trijntje is mijn officiele naam maar die gebruik ik sinds 10 jaar, alle delen vallen daaronder en "moeten" luisteren naar die naam. Een enkele keer komt het nog wel eens voor dat ik denk Trijntje, wie is dat, die ken ik helemaal niet.Ik ben "tijd" kwijt, sommige voormalige zwarte gaten heb ik in kunnen vullen anderen zullen vermoedelijk blijven bestaan. Periodes waar ik geen enkele herinnering aan heb, zelfs niet als mensen met bewijzen komen en mij vertellen wat ik in die tijd gedaan heb. Het zal wel, maar herinneren kan ik het me niet, er gaan geen belletjes rinkelen van o ja. 

Dis is 1 van mijn officiele diagnoses, hoewel sommige psychiaters/psychologen een Dissociatieve stoornis niet erkennen. Waarschijnlijk omdat dissocieren een normaal menselijk verschijnsel is wat iedereen wel eens doet.

Tjonge wat ontzettend vervelend voor je, maar toch ook heel begrijpelijk dat dit is ontstaan door de nare ervaringen in je jeugd !!! Wat inderdaad heel gewoon gevonden wordt is het feit dat iedereen wel eens in een situatie zit/komt waarin je denkt wat doe ik hier/hoe kom ik hier ? Maar de rest van jouw verhaal duidt wel degelijk op een "stoornis" waar de zogenaamd "gezonde" mens geen last van heeft hoor ! Ik wens je dan ook heel veel sterkte en wijsheid toe om je hier doorheen te slaan !!!

Mag ik even opmerken dat je naam in dit geval héél toepasselijk is, of in ieder geval héél toepasselijk klinkt ?  

Trijntje.. treintje.. jouw persoonlijkheden "moeten" integreren in het "treintje" van jouw "zijn", "moeten" dus leren luisteren naar de naam Trijntje..  hoe toepasselijk !!!

Tegenwoordig gaat het goed hoor, de meesten luisteren gewoon naar Trijntje, maar soms..............
 dan wil er eentje een eigen spoor rijden en kan de hele trein ontsporen.

Tja, shit happens, live goes on.

Treffend plaatje Tonny, ik vind het grappig, soms verzuip je gewoon in jezelf. Maar gelukkig heb ik ook al mijn engeltjes die allemaal een stukje van mij vasthouden, zodat de chaos niet al te groot wordt en ach, dat er af en toe een engeltje misschien ook even afdwaalt kan ik ze niet kwalijk nemen, de meeste stukjes houden ze al ruim een halve eeuw vast. 

Ik kan er best weleens grapjes over maken, maar in wezen is het een trieste zaak. Binnen het domein Samson zijn er meerderen met dit probleem. maar het wordt niet altijd herkend of erkend.

Je zegt "niet altijd" herkend, maar ik denk dat het tegenwoordig meer andersom is, "altijd niet" herkend, (uitzonderingen daargelaten) vaak weten we zelf beter wat ons scheelt dan menig "dokter" !! Het is tegenwoordig droevig gesteld met de "kennis" van artsen   Misschien moeten we hier een nieuw topic van maken om te zien of meer personen zich hierin kunnen herkennen ?

Ik heb toevallig een periode een goede therapeute gehad. Ze wilde geen EMDR doen omdat zij vond dat ik zoveel trauma's opgelopen had, die elkaar allemaal overlapte, en dan met EMDR stukken trauma's overbleven waar kop noch staart aan zat en waar dan ook niet veel meer mee te beginnen was, dacht zij.
Ze stelde voice dialoque voor. Ach, ik ben de lulligste niet en dacht dat is vast wel grappig. Ik moest stukken van mezelf ergens in de ruimte plaatsen. Ze vroeg wat me het meeste bezighield op dat moment. Ik koos voor angst. Wel zei ze als je de angst nu eens beet pakt en er naar kijkt waar zou je dat dan willen plaatsen. Ik plaatste het achter me, zo vroeg ze door, wat gebeurd er nu en wat ligt er nu vooraan? Soms werd dat stukje een schemerlamp, soms zat het op een stoel naast me of waar dan ook in de ruimte. Het leek me echt wel een leuk spelletje maar het werd heel serieus; er kwamen stukken naar voren waar ik geen weet van had. Mijn therapeute kon dan het gesprek aangaan met zo'n stuk en dat gaf tot mijn stomme verbazing antwoorden. Er ontstond dan een heel gesprek waar ik eigenlijk geen weet van had. Na zo'n sessie herhaalde de therapeute altijd wat er gebeurd was zodat ik het goed tot me door kon laten dringen. Het heeft me veel duidelijk gemaakt.
Tot een aantal jaren geleden dacht ik dat het heel normaal was om naast mezelf te staan en dan naar mezelf te kijken. Ik dacht dat iedereen dat deed en ik was stomverbaasd toen ik erachter kwam dat (bijna) niemand dat deed of wist waar ik het over had.

Er is een boek geschreven met de titel: ik (k)en mijn ikken. Dat boek ken ik niet maar naar aanleiding daarvan is er een theater/therapie van gemaakt. 

hier een demovideo van ik en mijn ikken: 

Tonny misschien kun jij hem er in zetten?


Trijntje

Is gebeurd Trijntje.. je kunt het volgende keer ook zelf, het is heel makkelijk !!

Als je je bericht aan het typen bent zie je die smalle grijze werkbalk in de tekstverwerker, daar staat een klein youtube icoontje in, als je daarop klikt kun je daar de url van de video die je wilt plaatsen inplakken en dan op insert klikken, dan wordt hij vanzelf als video in je bericht geplaatst !!

Op de website van ARQ kwam ik dit tegen, het lijkt me een zeer effectieve therapie.


http://www.centrum45.nl/sites/default/files/2013%20NET%20patienteninformatie.pdf

Dat lijkt me zeker niet verkeerd Trijntje !!