bijna 3 april

Nog 2 dagen dan is het lang verwachtte moment daar: Mijn gesprek met de Raad voor de Kinderbescherming!
Nu het dichterbij komt merk ik ook dat de spanning gaat oplopen. Erkennen ze dat ze gefaald hebben? Ga ze mee in mijn verzoek om zich vrijwillig aan te sluiten bij de regelingen van de overheid? Of proberen ze me weer af te branden? Schoppen ze me weer de hoek in? 
Rationeel gezien weet ik dat de RvdK me niets meer kan doen, maar de angst is groot. De RvdK staat bovenaan mijn lijst met falende instanties. 

Vorige week is de vrouw van Slachtoffer in Beeld hier geweest om het gesprek voor te bereiden en gister belde ze nog even op, ze had net een telefoon gesprek gevoerd met de gesprekspartner van de RvdK. Zij ziet het gesprek met vertrouwen tegemoet.
Met dezelfde vrouw heb ik in 2013 ook het gesprek gevoerd met Jeugdzorg Rotterdam. Het is toen heel prettig verlopen en ik ben dan ook blij dat dezelfde dame ook dit gesprek begeleidt. Het geeft in ieder geval goede moed en hoop. Dat neemt niet weg dat verstand en gevoel overhoop liggen.

Het SGM zou mij bellen voor een afspraak voor de hoorzitting, daar heb ik nog niets van gehoord. Ik denk dat zij wachten wat er uit het gesprek met de RvdK komt. In ieder geval hebben zij sinds november 2013 geweigerd kontakt op te nemen met de RvdK, want het valt buiten de regelingen. Maar voor mij is het van essentieel belang.

Nou ja nog 2 dagen en dan mag ik op Goede Vrijdag na het gesprek instorten en/of heel opgelucht zijn.

Trijntje

Trijntje schreef:Nog 2 dagen dan is het lang verwachtte moment daar: Mijn gesprek met de Raad voor de Kinderbescherming!

Nou ja nog 2 dagen en dan mag ik op Goede Vrijdag na het gesprek instorten en/of heel opgelucht zijn.

Trijntje

Ik hoop voor jou natuurlijk op het laatste Trijntje, het zou toch GVD wel eens tijd worden voor erkenning en schadeloos-stelling door de verantwoordelijken na bijna een halve eeuw...

F**KKERS zijn het !!

Wij duimen voor je

Kleine update.

Het SGM belde vandaag; de hoorzitting is op 29 april. Dus niets wachten op de gesprek met de RvdK.

C'est la vie.

Trijntje

Nou in ieder geval heb je dan dat gesprek met de RvdK allang achter de rug, dus misschien nemen ze het toch wel mee in het dossier.. dat zou nog eens een verrassing zijn !!

Nou ja, we hopen er het beste van voor je

Het is 4 april dus gisteren is voorbij. H de RvdK zich vrijwillig aansluit bij deet gesprek hakte er wel in; ik was een beetje later thuis dan gepland; ik vond mezelf op Schiphol. Lang geleden dat dit me gebeurd is. Gelukkig is er een goede verbinding van Schiphol naar Leiden dus dat viel in ieder geval mee.
Het gesprek zelf zal wel aardig verlopen zijn denk ik. Ik heb in ieder geval het hele dossier achter gelaten en de juridische afdeling van de RvdK zal er naar kijken. Dat zegt nog helemaal niets. Het is niet waarschijnlijk dat de RvdK zich aansluit bij het SGM.
Dat roept dan toch wel weer vragen bij mij op: 
Als de overheid het hele Samsongebeuren buiten de rechtzaal wil afhandelen kan het dan zo zijn dat alleen de overheid bepaalt wat, waar en hoe het gebeurd en heb ik (en anderen) daar dan zelf niets in te vertellen?
Maar goed, ik wacht de hoorzitting af en wat de RvdK gaat beslissen.
Ik ben een beetje moe en een beetje leeg en wil het liefst in het kleinste hoekje kruipen en uithuilen.

Maar het is tijd om weer op te laden voor het volgende gebeuren.

Trijntje

Jemig wat een ervaring moet dat geweest zijn... ergens terechtkomen terwijl je je er niet van bewust bent hoe je er bent gekomen ..   Ik hoop het nooit mee te maken in ieder geval !!

Het is nu inderdaad afwachten, je hebt er echt alles aan gedaan volgens mij hoor !!
En ik geloof je graag dat dit een enorme wissel trekt op je uithoudingsvermogen.
Ik kan er helaas niets positiefs van bakken of aan toevoegen dan een héél klein schraal troostje, waar je natuurlijk helemaal niets aan hebt, maar wel uit het hart bedoeld is...

Hi Tonny,

Schattig plaatje weer en ik ga dan ook weer met een lach naar bed.

Trijntje

We zijn al weer zoveel dagen verder. hoe is het nu met mij?
Mijn woede is verdwenen, angst is er soms wel aanwezig maar het ergste is : verdriet.
Dat is wat me rest en ik weet niet hoe ik daarmee om moet gaan. Als het kan ben ik bezig in de tuin en voor de rest verdwijn ik in boeken.

De direkteur van de RvdK zei wel dat: "los gezien van de rol die de RvdK daar eventueel in heeft gehad, het wel over de hele linie grof fout gegaan is". Hij vond ook mijn woede heel terecht. 

Maar wat kan ik daarmee en gaat nu ook iemand de consequenties ervan aanvaarden?

Trijntje

Ja Trijntje, ik kan me dat heel goed indenken, daar ben ik nu ook wel heel benieuwd naar !!
Ik hoop dat tenminste die uitspraak van hem/haar in je dossier wordt meegenomen bij het SGM...

Ik wou dat ik je kon troosten... 

Hoi Tonny,

Dank je wel, voor je steun en gedicht.

Het helpt al een heel stuk om voor mezelf toe te geven dat ik verdrietig ben en het te delen hier.

Trijntje

Gelukkig, dat bewijst dat dit plekje toch z'n nut heeft hé ? Ik wens je toch een fijne zondag toe 

Het is nu bijna 29 april, de datum van de hoorzitting, dus de spanning loopt weer aardig op!
Ik heb (nog) niets van de RvdK gehoord, dus die zal niet bij de hoorzitting aanwezig zijn.
Voor mij is het totaal onbegrijpelijk als (of dat) de RvdK buiten beschouwing blijft. Natuurlijk heeft ook het seksueel misbruik diepe sporen achter gelaten, maar de allergrootste wond is toch wel het verlies van mijn Thuis, van mijn familie, van alles wat goed en waardevol was. Dat is ook de oorzaak van alle problemen en dus ook van het misbruik. Wat heb ik eraan als dat buiten beschouwing gelaten wordt, genegeerd wordt? Dat voelt alweer alsof IK buiten beschouwing gelaten wordt, genegeerd wordt. Het voelt nog steeds alsof IK er niet toe doe en nog steeds alleen sta tegen een veel te grote overMACHT.
Als het SGM voorbij gaat aan de oorzaak kan ik daar dan vrede mee hebben?
Dat denk ik niet. Ik heb het nodig dat ook de RvdK erkent fouten te hebben gemaakt en dat hebben ze tot nu toe niet gedaan. Wel dat er grove fouten zijn gemaakt maar niet dat de Raad voor de Kinderbescherming daar een (de grootste) rol in gespeeld heeft.
Als het SGM daaraan voorbij gaat omdat het niet binnen de regeltjes past, blijft bij mij het gevoel van ontkend en genegeerd te worden bestaan. Dan is het niet meer dan een heel klein pleistertje plakken op 1 enkel symptoom.

Dat is mijn grootste angst, weer een dreun te krijgen omdat de oorzaak genegeerd gaat worden.
Het is om moedeloos, wanhopig en machteloos te blijven. het is een hoorzitting maar word ik gehoord? Of willen ze alleen maar horen wat in het van overheidswege geplaveide straatje past? 

Nog 2 dagen.

Trijntje.

Verschrikkelijk hé dat afwachten ? 
Nog even doorbijten dus... ik wens je veel sterkte, geluk en moed toe !! 

Ik pluk bijna alle strookjes eraf, alleen een staande ovatie laat ik hangen voor iemand anders, de rest kan ik goed gebruiken.


Maar wat ik echt niet kan bevatten is dat de Raad voor de Kinderbescherming niet meespeelt. Iedereen met een OTS heeft te maken gehad met de RvdK, bewust of niet, zelf heb ik nooit iemand van de Raad gezien of gesproken, maar het was de Raad die de zaak voorlegde aan de kinderrechter, die op haar beurt altijd het advies van de RvdK overnam.
Ben ik dan de enige bij wie de RvdK zo verschrikkelijk de mist is ingegaan?
Kan het me niet voorstellen.

Trijntje

Dag Trijntje,

Ik heb al je openbare artikelen gelezen en vind het verschrikkelijk wat je allemaal is overkomen!
Ik kan er niet over meepraten, ik ben hier alleen maar om het forum te testen en ervoor te checken dat de fora die privé moeten staan ook daadwerkelijk gesloten zijn voor het publiek. Ook ik heb daar géén toegang! Toch wil ik je na het lezen van dit bericht even een steuntje in de rug meegeven als dat mag en wens je hierbij heel veel sterkte toe om de komende dagen door te komen en veel succes natuurlijk!

Met vriendelijke groet, op een voor jou wenselijke afloop 

-Adriana-

Hallo Adriana,
Dank je wel voor je steun. Ik waardeer het en kan het goed gebruiken.

En praat rustig met ons mee.
Vandaag ben ik naar de stad geweest en morgen ga ik even mijn kleindochters knuffelen, zodat ik niet te veel in de put kan duiken. En dan is het woensdag. Normaal heb ik dan een paar dagen nodig om weer bij te komen en ik verwacht dat het nu niet anders zal zijn, maar dan heb ik ook weer iets om naar uit te kijken: 

een ballonvaart. 

Trijntje

Nou zet al je hoop dan maar op die ballonvaart Trijntje, want van de overheid verwacht ik totaal niets meer Ze hebben zelfs de webpagina met informatie van de commissie Samson al verwijderd alsof er nooit zo'n commissie geweest is !!!
Gewoon hun blamage en schuld weer weggemoffeld alsof het nooit bestaan heeft !
Walgelijk... toch blijf ik je succes wensen, want als je de hoop opgeeft is alles voor niets geweest :evil:

De commissie Samson???????? Die bestaat allang niet meer! Is allang onder de tafel geveegd er is ook niemand in de tweede kamer die ergens op reageert als het over de cie Samson gaat. Vragen worden er allang niet meer gesteld. De overheid heeft het toch goed afgewerkt??? er zijn toch financiële regelingen??? Dus verder niet meer zeuren! 

Maar dit Trijntje is nog niet klaar. Zeker niet na die walgelijke reaktie van de RvdK. Mijn woede is volledig terug.

:bom:

Trijntje

Hihihihi, dat klinkt goed Trijntje.. Hier een hulpje voor als je zover bent...

Op 29 april was de hoorzitting bij het SGM. In de wandelgangen heb ik even gesproken met de direkteur Jeugdzorg Rotterdam. Ik vertelde hem over het gesprek met de RvdK en dat ik behoorlijk teleurgesteld was van over de reaktie van de RvdK.
2 dagen later belde de man van jeugdzorg: hij had contact gehad met zijn collega bij de RvdK die het heel vervelend vond dat ik de reaktie niet op geweldig vond, (zacht uitgedrukt). Dat had ik hem zelf ook al laten weten via de mail. De RvdK zou contact met me opnemen.
Tja, we zijn 3 weken verder en je raadt het vast al.....
Ik heb niets gehoord of gezien van de RvdK. Hoe serieus is de direkteur van de Raad voor de Kinderbescherming?

Het maakt me pissig.

Trijntje

Het schijnt voor hotemetoten van de overheid verschrikkelijk moeilijk te zijn zich aan afspraken te houden en in duidelijk begrijpbare taal te spreken 

Het zou een goed idee zijn om al deze lui eens verplicht naar een bijscholingscursus op lagere school niveau te sturen !  :twisted: