Vandaag een "gedicht" van Rumi. Hij leefde van 1207 tot 1273.
Ik las het van de week op een raam naast de bibliotheek.
De Herberg
Dit mens-zijn is een soort herberg
Elke ochtend weer een nieuw bezoek.
Een vreugde, een depressie een benauwdheid,
een flits van inzicht komt
als een onwelkome gast.
Verwelkom ze, ontvang ze allemaal gastvrij
Zelfs als er een menigte verdriet binnenstormt
die met geweld je huisraad kort en klein slaat.
Behandel toch elke gast met eerbied
misschien komt hij de boel ontruimen
om plaats te maken voor extase
De donkere gedachte, schaamte, het venijn
ontmoet ze bij de voordeur met een brede grijns
vraag ze om erbij te komen zitten.
Wees blij met iedereen die langskomt
de hemel heeft ze stuk voor stuk gestuurd
om jou als raadgever te dienen.
Ik las het van de week op een raam naast de bibliotheek.
De Herberg
Dit mens-zijn is een soort herberg
Elke ochtend weer een nieuw bezoek.
Een vreugde, een depressie een benauwdheid,
een flits van inzicht komt
als een onwelkome gast.
Verwelkom ze, ontvang ze allemaal gastvrij
Zelfs als er een menigte verdriet binnenstormt
die met geweld je huisraad kort en klein slaat.
Behandel toch elke gast met eerbied
misschien komt hij de boel ontruimen
om plaats te maken voor extase
De donkere gedachte, schaamte, het venijn
ontmoet ze bij de voordeur met een brede grijns
vraag ze om erbij te komen zitten.
Wees blij met iedereen die langskomt
de hemel heeft ze stuk voor stuk gestuurd
om jou als raadgever te dienen.