van Vandaag was de hoorzitting. Natuurlijk, zou ik bijna zeggen, liep ik al sinds gisteren op aspirine om me in ieder geval een beetje overeind te houden.
Aangekomen bij het SGM wachtte me al gelijk de eerste verrassing: Per brief had ik te horen gekregen dat tassen niet mee naar binnen mochten, dus ik zat een beetje: moet ik dan alles los mee naar binnen nemen? Maar ik kon gewoon mijn tas meenemen.
De andere verrassing was dat niet de vertegenwoordigers van het tehuis en jeugdzorg gelijktijdig aanwezig waren. Ik vond dat niet positief, waarom niet allebei tegelijk?
Ik werd als eerste naar binnen geroepen en mocht een plaatsje kiezen. Wat me tegen viel en dat heeft met mijn trauma's te maken, was de kleine ruimte. Ik heb heel makkelijk het gevoel van opgesloten te zitten, maar ik heb mijn stoel aan het hoofd van de tafel gezet zodat ik in ieder geval naar buiten kon kijken.
Voor mij is dat belangrijk.
Tot kwam de vertegenwoordiger van het tehuis binnen. En daar komt de positieve verrassing: hij was heel positief, en ik had zeer zeker het gevoel dat hij aan mijn kant stond. Hij erkennen ruiterlijk dat er over de hele linie fouten zijn gemaakt en wat ik zeg: dat het een collectief falen is geweest. Hij is het er ook mee eens dat het dus ook collectief aangepakt moet worden.
Hij stelde zelf voor om de Raad voor de Kinderbescherming, samen met de vertegenwoordiger van Jeugdzorg, te benaderen en dan met de drie partijen tot een oplossing te komen.
Verder maakte hij de opmerking dat het allemaal wel heel lang duurde: Hij had de papieren vorig jaar juni gekregen, heeft daar binnen de termijn op gereageerd en daarna bleef het stil, tot nu.
Daarna kwam het gesprek met de bureau Jeugdzorg en ook hier was het een positieve ervaring. Met deze man had ik al een gesprek gehad in 2013. Ook hij is voor de collectieve benadering dus met de Raad voor de Kinderbescherming en ook hij vond net als de vertegenwoordiger van het tehuis voor een soepele manier om met de regeltjes om te gaan. Het kon niet allemaal alleen maar strikt juridisch bekeken worden.
Al met al waren de gesprekken met deze 2 vertegenwoordigers een positieve verrassing.
Over het SGM zelf ben ik iets minder positief: Zij bleven zeer hameren op de strikte juridische aspecten. Zij blijven beweren geen contact op te kunnen nemen met de Raad voor de Kinderbescherming. En tot mijn stomme verbazing blijkt dat de regelingen geen initiatief zijn van de overheid maar van Jeugdzorg Nederland en de instellingen die zich daarbij aansloten!
De overheid blijft dus geheel buiten schot! Ik moet dit even laten bezinken maar ik voel me wel een beetje belazerd door de overheid.
Ik begrijp nu ook beter waarom Opstelten (zoals ik in de wandelgangen gehoord heb) met tegenzin namens de overheid excuses aanbood. En dus ook de verantwoordelijkheid afschuift op Jeugdzorg en de instanties.
Ik heb toch begrepen dat er meer mensen zijn die problemen hebben met de RvdK. Ik heb ook nog maar een keer duidelijk gesteld dat het SGM dat dan terug zou moeten koppelen naar de overheid en verder ook nog eens heel duidelijk gemaakt dat het toch wel heel erg krom is dat kinderen eerst monddood gemaakt worden en dan nu te horen krijgen dat er nu in de regeltjes staat dat de instanties op de hoogte moesten zijn van het misbruik. Dat de kinderen van toen er dus melding van gemaakt moesten hebben. Hartstikke krom en dat dat ook teruggekoppeld moest worden. Dat gaat ook wel gebeuren maar pas als de regelingen gesloten zijn!!!!!! Slechte zaak vind ik dat, waarom geen tussentijdse evaluatie?
Volgende slechte zaak vind ik ook dat het SGM zegt dat het wel 3 maanden kan duren voordat zij een beslissing? nemen. In hoeverre nemen zij een beslissing als ze stellen dat ze advies uitbrengen naar Jeugdzorg en de instanties? Er blijven dus nog wel wat vragen over. Maar goed dit is een eerste reaktie, ik heb nog wel even tijd nodig om het allemaal te laten bezinken. In ieder geval gaven beide heren van Jeugdzorg en instelling aan dat zij gewoon gaan beginnen met het overleg met de RvdK en niet wachten op het advies van het SGM. Beide vinden dat het al lang genoeg geduurd heeft.
Hoe verbazingwekkend is dit. Ik kan er eigenlijk nog niet over uit. Hulp uit onverwachte hoek!!!
Voor al die mensen die erg tevreden zijn met de uitkomst van het SGM: Van harte gefeliciteerd!
Voor alle anderen: Ik kan me niet aan de indruk onttrekken dat het SGM een beetje een farce is. De daadwerkelijke uitkomst is afhankelijk van Jeugdzorg en de instellingen.
Maar misschien zie ik het morgen wel allemaal iets anders. Maar voor nu een opgelucht Trijntje. Tijd om weer een beetje bij te komen.
Aangekomen bij het SGM wachtte me al gelijk de eerste verrassing: Per brief had ik te horen gekregen dat tassen niet mee naar binnen mochten, dus ik zat een beetje: moet ik dan alles los mee naar binnen nemen? Maar ik kon gewoon mijn tas meenemen.
De andere verrassing was dat niet de vertegenwoordigers van het tehuis en jeugdzorg gelijktijdig aanwezig waren. Ik vond dat niet positief, waarom niet allebei tegelijk?
Ik werd als eerste naar binnen geroepen en mocht een plaatsje kiezen. Wat me tegen viel en dat heeft met mijn trauma's te maken, was de kleine ruimte. Ik heb heel makkelijk het gevoel van opgesloten te zitten, maar ik heb mijn stoel aan het hoofd van de tafel gezet zodat ik in ieder geval naar buiten kon kijken.
Voor mij is dat belangrijk.
Tot kwam de vertegenwoordiger van het tehuis binnen. En daar komt de positieve verrassing: hij was heel positief, en ik had zeer zeker het gevoel dat hij aan mijn kant stond. Hij erkennen ruiterlijk dat er over de hele linie fouten zijn gemaakt en wat ik zeg: dat het een collectief falen is geweest. Hij is het er ook mee eens dat het dus ook collectief aangepakt moet worden.
Hij stelde zelf voor om de Raad voor de Kinderbescherming, samen met de vertegenwoordiger van Jeugdzorg, te benaderen en dan met de drie partijen tot een oplossing te komen.
Verder maakte hij de opmerking dat het allemaal wel heel lang duurde: Hij had de papieren vorig jaar juni gekregen, heeft daar binnen de termijn op gereageerd en daarna bleef het stil, tot nu.
Daarna kwam het gesprek met de bureau Jeugdzorg en ook hier was het een positieve ervaring. Met deze man had ik al een gesprek gehad in 2013. Ook hij is voor de collectieve benadering dus met de Raad voor de Kinderbescherming en ook hij vond net als de vertegenwoordiger van het tehuis voor een soepele manier om met de regeltjes om te gaan. Het kon niet allemaal alleen maar strikt juridisch bekeken worden.
Al met al waren de gesprekken met deze 2 vertegenwoordigers een positieve verrassing.
Over het SGM zelf ben ik iets minder positief: Zij bleven zeer hameren op de strikte juridische aspecten. Zij blijven beweren geen contact op te kunnen nemen met de Raad voor de Kinderbescherming. En tot mijn stomme verbazing blijkt dat de regelingen geen initiatief zijn van de overheid maar van Jeugdzorg Nederland en de instellingen die zich daarbij aansloten!
De overheid blijft dus geheel buiten schot! Ik moet dit even laten bezinken maar ik voel me wel een beetje belazerd door de overheid.
Ik begrijp nu ook beter waarom Opstelten (zoals ik in de wandelgangen gehoord heb) met tegenzin namens de overheid excuses aanbood. En dus ook de verantwoordelijkheid afschuift op Jeugdzorg en de instanties.
Ik heb toch begrepen dat er meer mensen zijn die problemen hebben met de RvdK. Ik heb ook nog maar een keer duidelijk gesteld dat het SGM dat dan terug zou moeten koppelen naar de overheid en verder ook nog eens heel duidelijk gemaakt dat het toch wel heel erg krom is dat kinderen eerst monddood gemaakt worden en dan nu te horen krijgen dat er nu in de regeltjes staat dat de instanties op de hoogte moesten zijn van het misbruik. Dat de kinderen van toen er dus melding van gemaakt moesten hebben. Hartstikke krom en dat dat ook teruggekoppeld moest worden. Dat gaat ook wel gebeuren maar pas als de regelingen gesloten zijn!!!!!! Slechte zaak vind ik dat, waarom geen tussentijdse evaluatie?
Volgende slechte zaak vind ik ook dat het SGM zegt dat het wel 3 maanden kan duren voordat zij een beslissing? nemen. In hoeverre nemen zij een beslissing als ze stellen dat ze advies uitbrengen naar Jeugdzorg en de instanties? Er blijven dus nog wel wat vragen over. Maar goed dit is een eerste reaktie, ik heb nog wel even tijd nodig om het allemaal te laten bezinken. In ieder geval gaven beide heren van Jeugdzorg en instelling aan dat zij gewoon gaan beginnen met het overleg met de RvdK en niet wachten op het advies van het SGM. Beide vinden dat het al lang genoeg geduurd heeft.
Hoe verbazingwekkend is dit. Ik kan er eigenlijk nog niet over uit. Hulp uit onverwachte hoek!!!
Voor al die mensen die erg tevreden zijn met de uitkomst van het SGM: Van harte gefeliciteerd!
Voor alle anderen: Ik kan me niet aan de indruk onttrekken dat het SGM een beetje een farce is. De daadwerkelijke uitkomst is afhankelijk van Jeugdzorg en de instellingen.
Maar misschien zie ik het morgen wel allemaal iets anders. Maar voor nu een opgelucht Trijntje. Tijd om weer een beetje bij te komen.
