van 
Scholen voelen zich machteloos bij kindermishandelingRotterdamse scholen luiden de noodklok: ze voelen zich niet serieus genomen in het signaleren van kindermishandeling en het meldsysteem werkt volgens hen verre van vlekkeloos.
Het onderbuikgevoel van schooldirecteur Victor van Toer blijkt te kloppen. Zijn instinct zegt al 2 jaar dat een leerling van basisschool Het Open Venster wordt mishandeld. Daarom zoekt hij al 2 jaar contact met Veilig Thuis, voorheen het Advies- en Meldpunt Kindermishandeling. Maar daar vinden ze zijn signalen niet heftig genoeg om op te pakken.
,,Frustrerend,” zegt Van Toer. ,,Want voordat wij Veilig Thuis inlichten is intern al een heel proces doorlopen.” Die frustratie groeide toen onlangs de thuissituatie van dit kind écht uit de hand liep. Nu pas doet de Raad voor de Kinderbescherming onderzoek bij dit gezin, 2 jaar nadat een juf opmerkte dat het waarschijnlijk fout zat.
Van Toer luidt daarom de noodklok, nog veel meer Rotterdamse scholen voelen zich machteloos bij kindermishandeling. Veilig Thuis en wijkteams blijken vaak onbereikbaar voor hun bezorgde signalen.
Zo blijkt Veilig Thuis niet alleen te terughoudend in het oppakken van signalen, maar ook slecht bereikbaar. Marcella de Wit, zorgcoördinator van middelbare school Calvijn Maarten Luther: ,,Ik ben deze maand 2 weken bezig geweest om een medewerker aan de lijn te krijgen en nog altijd is niemand bij dat gezin langs geweest. Er schijnt een wachtlijst te zijn met scholen die moeten worden teruggebeld.”
Willemijn Telleman, intern begeleider van de Pniëlschool herkent het wachten: ,,Het duurt soms dagen voordat ik antwoord krijg op prangende vragen.”
Een woordvoerder van Veilig Thuis ontkent het bestaan van een wachtlijst en stelt dat melders altijd binnen 2 dagen worden teruggebeld. ,,Wij merken dat het voor alle betrokkenen nog wennen is dat de hele zorgstructuur is gewijzigd door de decentralisatie en de verantwoordelijkheden anders liggen dan vroeger. Zo kan het zijn dat Veilig Thuis Rotterdam Rijnmond bij een melding verwijst naar een wijkteam en dat kan voor de melder als een afwijzing voelen.”
Maar ook in de wijkteams, waarin de gemeente sinds dit jaar verschillende zorgdisciplines bundelt, loopt het spaak, waarschuwen scholen. Een kind wordt in de ene wijk beter geholpen dan in de andere. Terwijl Van Toer onlangs in een urgente situatie 3 uur lang niemand van het wijkteam te spreken kreeg, heeft Peter Jelly van de Nelson Mandela School de kortste lijntjes denkbaar.
,,Ik heb de mobiele nummers van de hulpverleners en als ik niemand te pakken krijg, bel ik Marco Pastors rechtstreeks. Nou, dan wordt het snel opgepakt hoor. Onze school staat in een focuswijk maar zulke grote verschillen zouden er natuurlijk niet mogen zijn.”
BRON: voordelachvaneenkind.nl
