Moeite met de maand december en vroegkinderlijk trauma
Ik heb altijd heel veel moeite met de maand december, dit komt deels doordat mijn moeder op 15 december is overleden en deels door het feit dat de meesten de feestdagen met familie vieren.
En door herinneringen aan de maand december. Ik ben simpelweg gewoon alleen, niet echt alleen want ik heb vrienden en mensen om me heen die hun best voor me doen en er voor me proberen te zijn. Maar in zekere zin ben ik wel alleen.
Ik ben al heel vroeg in de kern van eenzaamheid geraakt door mijn heftige traumatische jeugd. Ik bedoel echt saamhorig en veilig was het bij ons thuis niet, en ook niet met de feestdagen. En dan nog de uitval van therapie, en van belangrijke veilige anderen.
Maar wat er vooral terug komt in december is het moment dat mijn moeder dood ging waar ik als enige bij was, ik heb hier dan wel EMDR voor gehad maar de echte pijn haalt dat niet weg. Dit jaar in december is mijn moeder alweer 14 jaar overleden, 7 jaar was ik toen. 15 december is haar sterfdatum een dag tussen sinterklaas en kerst in.
Eerst heb ik een tijd het gevoel gehad dat niemand mij begreep, want sinterklaas en kerst is immers toch harstikke leuk? Er zijn maar weinig die begrijpen dat het moeilijk is als je zo geraakt bent in je kern. En dat december gewoon echt overleven voor me is.
Maar er zijn ook kleine lichtpuntjes die ik voor mezelf heb geregeld in december en ik probeer er het beste van te maken, ondanks m'n verdriet en eenzame gevoel. En gelukkig zijn er ook mensen die het wel begrijpen, en er begripvol op reageren en ook proberen me te helpen met voor kleine lichtpuntjes te zorgen. En ik ben de mensen die mij vragen voor kerst o.i.d. heel dankbaar, maar het is elk jaar weer het zelfde, waar ga ik nu weer naar toe en hoe gaat het dit jaar zijn?
En dat is af en toe slopend, een hele planning moeten maken voor de december maand, en dan kan ik me ook nog eens tot last voelen, en me er niet echt bij horen voelen want het is toch anders dan familie en je bent altijd tot gast bij andere mensen.
Toch heb ik dit jaar in iedere geval met kerst een dusdanige planning dat ik denk dat het wel goed komt. En word ik ook steeds sterker waardoor ik steeds beter met de pijn en verdriet om kan gaan. En het fijne van het nu vind ik dat ik keuze's heb in hoe ik de maand december in ga delen, dat ik zelf de regie in hand heb. De regie over wat ik wel en niet wil.
Ook kom ik er achter dat ik niet de enige ben die moeite heeft met december, ik praat er soms over met lotgenootjes en die hebben er vaak ook wel moeite mee en zelfs mensen waarvan ik het totaal niet verwacht had die vertelden mij dat het voor hun vroeger ook echt overleven was de december maand.
Inmiddels heb ik een aantal tips verzameld voor de maand december als dat moeilijk voor je is, dingen die voor mij werken en het voor mij makkelijker maken:
Praat er over met iemand die je vertrouwt en waarvan je het idee hebt dat diegene begrip zal hebben ervoor.
Praat er over met je pyschologe/therapeut als je die hebt.
Plan leuke dingen ter afleiding in de maand december.
Wees extra lief en geduldig met jezelf.
Probeer iets te doen voor anderen die het moeilijk hebben, dat geeft het gevoel dat je iets nuttigs doet en het kan iets heel kleins zijn zoals een kaartje naar een lotgenootje te sturen bijv.
Probeer ook te kijken naar de positieve dingen, schrijf desnoods elke dag een paar positieve punten op.
Praat er over met lotgenootjes en/of mensen die ook moeite hebben met december, ook dit heeft mij heel erg geholpen want je bent dan minder alleen.
Koop iets leuks voor jezelf, en pak het in
Tot slot het verdriet en de pijn mag er zijn, want het is nou eenmaal verdrietig dat je er zo'n moeite mee hebt met de maand december en ook dat mag tot expressie komen, dus je mag er best wel om huilen of elke andere emotie bij voelen die je er bij voelt.
Wees dankbaar voor wat je wel hebt.
Wees lief en zacht voor jezelf.
Dit zijn allemaal dingen die mij helpen om de december maand door te komen, en om sowieso mijn pijn en verdriet te leren verdragen.
Ik hoop dat jullie iets aan deze tips hebben en wat ik nog wil zeggen moeilijke tijden en maanden die gaan weer voorbij, al voelt het soms oneindig en alsof het nooit meer overgaat, maar echt het gaat voorbij.
Zoals het gezegde luidt: Na regen komt zonneschijn.
BRON: onthecht.wordpress.com