van 
Doorbreek het taboe rond seksueel misbruikIn de dingen die ik schrijf, bv in berichten op Facebook of andere social media maar ook in de dagelijkse contacten met mensen , benoem ik regelmatig het feit dat ik seksueel misbruikt ben. Ik realiseer me dat ik daar misschien bij sommige mensen een stukje weerstand mee oproep of ik confronteer ze op zijn minst met een onderwerp dat erg gevoelig ligt en waar men liever niet over spreekt. Mensen die denken: ‘ daar heb je haar weer’ of ‘ moet dat nou?’
Maar ik doe het toch! Waarom? Niet omdat ik het zo leuk vind, geloof me, maar omdat ik vind dat ik het me niet kan veroorloven om te zwijgen en zo het taboe, dat er nog steeds is omtrent misbruik, mede in stand te houden
In Nederland krijgt 1 op de 3 kinderen ooit met een vorm van seksueel geweld te maken. Ja, je leest het goed, 1 op de 3 kinderen !! Wakker worden lieve mensen, jullie kennen allemaal iemand die slachtoffer is of is geweest van seksueel misbruik, jullie kennen ze of je nu van hun verleden of heden op de hoogte bent of niet.
Seksueel misbruik of seksueel geweld is wat mij betreft één van de gruwelijkste dingen die je als kind kunt meemaken. Kinderen, óók hele jonge kinderen en zelfs baby’s ondergaan de meest vreselijke en gewelddadige handelingen omdat er kennelijk mensen zijn die daar geil van worden. En mensen die het gerechtvaardigd vinden om jonge kinderen te misbruiken om zo hun seksuele verlangens te bevredigen of om er ook nog geld aan te verdienen.
Niemand lijkt ooit stil te staan bij de gevolgen die dit heeft voor de kinderen die dit helaas moeten meemaken. En die gevolgen kunnen behoorlijk ingrijpend zijn. Een kind dat misbruikt wordt, wordt op de meest gruwelijke manier beroofd van zijn onschuld, van zijn gevoel van veiligheid, van zijn vertrouwen. Wanneer iemand je misbruikt zegt hij als het ware : ‘ Wat jij wilt en wat jij vindt doet er niet toe, mijn behoeftes zijn belangrijker als die van jou en ik neem wat me toekomt, jij bent niks, jij bestaat niet’.
Vanaf dat moment gaat leven pijn doen en gaat het kind overleven. Sociaal wenselijk gedrag vertonen of juist niet, altijd alert zijn, altijd bang zijn, proberen te anticiperen op wat je denkt dat er van je verwacht wordt. Slachtoffers raken steeds meer van hun kern en eigen ‘ik’ verwijderd tot ze op het laatst geen idee meer hebben wie ze werkelijk zijn. Leven op de automatische piloot, eetstoornissen, angststoornissen, onvervulbare leegte voelen, zelfhaat, extreme controlebehoefte, automutileren, het zijn zo maar een paar consequenties die seksueel misbruik tot gevolg kan hebben en vaak is het ook nog een combinatie van meerdere tegelijk.
Ikzelf heb een lange weg afgelegd om het misbruik een plaats te geven en te verwerken en ik gun het werkelijk niemand om dit mee te moeten maken. De doodsangst op het moment dat het gebeurt, de eenzaamheid en alles wat ik heb aan moeten pakken om de weg naar mezelf terug te vinden, het lijkt me tot op de dag van vandaag af en toe nog onwerkelijk maar ik heb het gedaan. Maar het heeft me óók sterk gemaakt. Ik heb het overleefd en nu lééf ik weer!
Ik ben sterk genoeg om er over te kunnen praten en daarmee wil ik tegelijk een stem geven aan hen die dat (nog) niet kunnen of willen. Ook zij verdienen het om gehoord en gezien te worden, om in hun bestaan erkend te worden. Geen enkel kind verdiend het om dit mee te maken. Kinderen zijn puur en onschuldig en niemand heeft het recht om hen dat te ontnemen.
Dus de volgende keer dat je iets leest of hoort over seksueel misbruik en je wordt geconfronteerd met je eigen ongemak over dit onderwerp, sta dan eens even stil bij de slachtoffers en het ‘ongemak’ wat zij hebben meegemaakt. Zolang er nog kinderen misbruikt worden zal ik mijn stem laten horen en blijf ik er over praten. Ik daag je uit om hetzelfde te doen, alleen dan kunnen we het taboe misschien doorbreken.
Liefs, Wendy
Delen wordt op prijs gesteld, we zijn tenslotte een taboe aan het doorbreken
BRON: helemaalleven.nl
