van 
Iemand het bos in sturen, ga toch lopen!
Deze opmerkingen komen meestal niet zo positief over. Voor mij zijn ze de afgelopen 6 weken zo waardevol geworden. Letterlijk te mogen gaan lopen. Letterlijk met Max, een shetlander het bos in worden gestuurd.
Wat doet dit mij ontzettend goed. Wat laat ik mij met Max, graag het bos in sturen. heerlijk, samen met zijn tweeën lopen en het bos in. Vanaf het begin dat ik op de zorgmanege kom, zijn Max en ik vrienden. Door in mijn ogen niet tactische opmerkingen, zijn Max en ik naar elkaar toegetrokken. Van Max werd gezegd: hij is niet lief!
Dit raakte mij, ja het triggerd mij. En alleen al deze woorden, zorgen ervoor dat ik Max juist lief vind! Ondanks zijn ondeugd, zijn streken. Ondanks zijn niet altijd zo handige manier van grenzen aangeven. Max is lief. En nog belangrijker heeft lief en heeft behoefte aan liefde. Dat is wat hij voelt!
Max stampt met zijn voorbeen, om met het poetsen aan te geven als hij iets niet wil. Prima Max, ik kan ook stampen. Doen we het gezellig samen. Max hapt naar je. Is dit grenzen aangeven, uitdagen, uitproberen of zo als gezegd word: hij is niet lief? Voor mij de eerste dingen. Ik mag deze ondeugd wel!
Sinds een week of acht ben ik er voor het eerst met Max op uit gestuurd. Samen het bos in. Wat heerlijk. Een moment van ontspannen. Een moment van time-out, bijkomen, volop genieten. Als Max wil een stukje joggen. Als hij daar geen zin in heb lekker lopen. Zo gaan we samen een paar keer per week het bos in.
In het bos, komen mijn emoties, die ik op de zorgmanege niet kan uiten er in alle vormen uit. Dit kan zingen zijn, huilen, roepen/ gillen. Wat heerlijk dit bos!
Komende twee weken ga ik ook het bos in. Opnieuw ga ik lopen en word ik het bos ingestuurd. Zie ook mijn blog: ik ga sporten. Maandag om 8.15 begint het programma bij Psytrec, met gemiddeld 6 uur buitensport op een dag.
Hierdoor ben ik de komende twee weken niet online, omdat ik buiten in de natuur, de lijn aangaat met binnenste binnen. Ik keer me buitenste binnen, buiten in de bossen. Het is goed om letterlijk te kunnen gaan lopen en erop gaan in de bossen.
Over twee weken, als ik terug ben van de twee keer 4 dagen sporten, hoop ik hier weer te bloggen over mijn ervaringen.
Hartelijke groet,
goede tijd allemaal,
Gonnie
