Gedicht, verwerkingsproces kindermisbruik/mishandeling.
Een kind wat zich verlaten en alleen en onveilig voelt,
een kind wat niet begrijpt wat men met liefde bedoeld.
Een kind wat word gebruikt voor de behoefde van anderen.
Een kind wat word gebruikt om alle woede en verdriet op te richten.
Ouders die niet voldoen aan hun plichten,
pijn heel veel pijn en beschadiging wat mensen bij een kind aankunnen richten.
Steeds weer het misbruik en de mishandelingen ondergaan.
Steeds weer die vreselijke pijn,verdriet, angst doorstaan.
Steeds weer dat leed wat je word aangedaan.
Mensen vertrouwen en het vertrouwen keer op keer weer geschaad.
En door jou leven loopt deze draad.
Altijd maar je mond moeten houden voor je eigen veiligheid, want anders word de dader misschien wel kwaad.
Steeds weer die onveilige gevoelens, de pijn en verdriet wegstoppen.
Steeds maar overleven, de herinneringen zo ver mogelijk verstoppen.
Omdat je het simpelweg gewoon niet aandurft om het onder ogen te zien.
Dan begint de periode van de verwerking, en dat je nergens meer om heen kunt.
Het overleven is voorbij, maar dan moet je nog leren leven.
Je bent nu veilig, maar hoe voel je je veilig als je je nooit veilig hebt gevoeld?
De periode van verwerking is zwaar, maar nooit zul je opgeven.
Want er komt een periode dat het allemaal minder pijnlijk is.
En dan voelt het wat meer als geschiedenis.
Therapie is zwaar, het proces van verwerking waar je in bent gegaan.
Het zal je uiteindelijk kracht brengen om beter met je trauma om te kunnen gaan.
Je zult er sterker door worden, dus geef de moed niet op.
Hoe bang je ook bent, probeer er over te praten met iemand.
Er zijn mensen die je kunnen helpen.
Om hulp vragen is niet zwak, het is juist knap.
Het is de eerste stap naar gereedschap.
Naar gereedschap om de wond te helen, en een litteken te laten worden.
Een stap naar beterschap.
Het komt goed, want je bent een sterke ziel die het al heeft overleefd.
Het komt goed, want er zijn mensen die kunnen helpen.
Het komt goed, want je staat er niet alleen voor.
BRON: onthecht.wordpress.com
Een kind wat zich verlaten en alleen en onveilig voelt,
een kind wat niet begrijpt wat men met liefde bedoeld.
Een kind wat word gebruikt voor de behoefde van anderen.
Een kind wat word gebruikt om alle woede en verdriet op te richten.
Ouders die niet voldoen aan hun plichten,
pijn heel veel pijn en beschadiging wat mensen bij een kind aankunnen richten.
Steeds weer het misbruik en de mishandelingen ondergaan.
Steeds weer die vreselijke pijn,verdriet, angst doorstaan.
Steeds weer dat leed wat je word aangedaan.
Mensen vertrouwen en het vertrouwen keer op keer weer geschaad.
En door jou leven loopt deze draad.
Altijd maar je mond moeten houden voor je eigen veiligheid, want anders word de dader misschien wel kwaad.
Steeds weer die onveilige gevoelens, de pijn en verdriet wegstoppen.
Steeds maar overleven, de herinneringen zo ver mogelijk verstoppen.
Omdat je het simpelweg gewoon niet aandurft om het onder ogen te zien.
Dan begint de periode van de verwerking, en dat je nergens meer om heen kunt.
Het overleven is voorbij, maar dan moet je nog leren leven.
Je bent nu veilig, maar hoe voel je je veilig als je je nooit veilig hebt gevoeld?
De periode van verwerking is zwaar, maar nooit zul je opgeven.
Want er komt een periode dat het allemaal minder pijnlijk is.
En dan voelt het wat meer als geschiedenis.
Therapie is zwaar, het proces van verwerking waar je in bent gegaan.
Het zal je uiteindelijk kracht brengen om beter met je trauma om te kunnen gaan.
Je zult er sterker door worden, dus geef de moed niet op.
Hoe bang je ook bent, probeer er over te praten met iemand.
Er zijn mensen die je kunnen helpen.
Om hulp vragen is niet zwak, het is juist knap.
Het is de eerste stap naar gereedschap.
Naar gereedschap om de wond te helen, en een litteken te laten worden.
Een stap naar beterschap.
Het komt goed, want je bent een sterke ziel die het al heeft overleefd.
Het komt goed, want er zijn mensen die kunnen helpen.
Het komt goed, want je staat er niet alleen voor.
BRON: onthecht.wordpress.com